Vrijdag 13 maart 2020 – Ik kan niet zeggen dat architectuur me bijzonder interesseert, toch voel ik me betrokken bij de braak en ombouw van Tripolis, de drie torens van Aldo van Eyck in de hoek van het Stadionplein aan de snelweg A10. Ik vermoed dat zijn werk betrekking heeft op ervaringen en observaties en ervaringen uit mijn jeugd. Daarom loop ik nu op een vrijdag naar het gebouw. Ik wil zien hoe het eruit ziet nu de verbouwing begonnen is. Het is rustig op straat. Ik kan makkelijk oversteken en wil zien of ook de snelweg stiller is.

Vrijdag 13 maart 2020 – mijn lief is jarig. Drie parken: Vondelpark, Park Schinkeleilanden, Beatrixpark. Het wordt langzaam lente. Ik zie uitbottende bomen en planten, botsende fietsers, weg-versperrende bouwers en mannen van de vuilnisophaaldienst met al hun verschillende instrumenten, vehikels en taken.

Dinsdag 10 maart 2020 – Vandaag regent het. Thuisgebleven. Een boek ter hand genomen dat al jaren in de kast staat. Ook een reis. In 1998 gekocht in München: Böcklin – De Chirico – Ernst, dadamax voor vrienden. Prachtige expositie in een met klimop begroeid Haus der Kunsten. Ik kies dit boek omdat ik enkele aantekeningen geleden de eilanden in het Vondelpark als dodeneilanden beschreef.

Donderdag 5 maart 2020 – Naar de Bijlmer. Pop Up Moskee. Via de Apollolaan heen. Langs de Amstel en de Ceintuurbaan in de regen en het donker terug; een tunnel (of koker) met lichtjes en blauwe schaduwen aan de wand. Spannend wordt het op de heenweg pas na de rotonde tussen de torenflats als ik langs de vaart fiets met aan de overkant de resten van de Bijlmer Bajes als de twee laatste tanden in een oude bek.

Dinsdag 3 maart 2020 – Na een rustig ochtend een fietstocht. Door het park. Dan de weg over. Naar links, afslag Huis van bewaring. Op dat stuk grond tussen het plein met het Haarlemmermeerstation, vóór en achter het Olympisch Stadion langs tot aan de snelweg, wordt gebouwd. Het gebied zal snel veranderen. Ingeklemd tussen het glanzende glas (van gevels) en glimmend messing (in het interieur).

Maandag 2 maart 2020 – Nat en lenteachtig. De magnolia heeft grote knoppen, één-derde groen fluwelig, twee-derde roze. Wat laag staat bloeit. Niet alleen de krentenbomen en prunussen, maar ook al gele en rode struiken. Tussen de steigers die rond het seringenboompje zijn geplant, toont een donkergroene Camelia perfecte rode bloemen.

Vrijdag 28 februari 2020 – Ooit fietste ik ’s avonds naar Weesp. Over een onverlichte weg van Muiderberg naar het station. Je kon de lichten van de snelweg heel goed zien. Heel breed. Heel ver. Er werk gebouwd. Die lichten waren ondanks hun felheid niet sterk genoeg om het pad te verlichten. De lichten van de trein die iedere zeven minuten langs kwam waren dat wel.

Donderdag 27 februari 2020 – We kijken of we de auto zien waarmee we een tour zullen maken die tot ver buiten de stadsgrenzen reikt. Ook daar moderne architectuur – zij het hele chique – ook daar bos en kunst: werk van Wineke Gartz, een presentatie die deel uit maakt van de serie ‘Vestibulum’.

Dinsdag 25 februari 2020 – We bezoeken samen het restaurant van Eye. Een plek met veel water en lucht. Het wordt langzaam donker en het glas weerspiegelt de lichten van de stad.

Maandag 24 februari 2020 – Het is niet gemakkelijk om zichtlijnen te volgen als je fietst. Langs het kanaal eerst een vierkante school. Dan een rij zilvergrijze vierkante gebouwen die achter de snelweg staan. Ze stijgen hoog boven het talud en de rijdende auto’s uit. Daaronder de plexiglazen geluidwerende wand vol krassen en tags, dan een rij bomen en struiken (al enigszins groen), dan parkeerplaatsen gedeeltelijk gevuld, de straat en de lage villa’s. Oprijlanen, huiskamer (gordijnen dicht), boven de garage een hobbykamer (gordijnen open). Te zien: computers, posters van het een of het ander, planten, glanzend geglazuurde aardewerken sculpturen.