Stephan Keppel – Soft Curve /Circular Act. Amsterdam 2019 – 2020. Formaat prints 78 x 114 cm.
Vrijdag 21 februari 2020
Herhalen
Verdwijnen
Wegraken
Vermijden van ik
Opsommen
Lijsten maken
Tegenover de Waag met op de achtergrond posters met veel oranje, wellicht de palmbomen zonder tekst die ik overal in de stad zie hangen, krijg ik een enorme behoefte aan een sigaret. In de zwarte leren schoudertas tussen de noodzakelijke spullen, huissleutels in een leren buidel, agenda, paspoort, twee fietslampen, één rood, één wit, opvouwbare zwarte paraplu, één paar grijze leren handschoenen (als de andere jas gedragen wordt, zijn de leren handschoenen bruin), telefoon, haarspelden, sportmunten, nieuwe aanwinsten in een blauwwit gestreept papieren zakje: Vagavondi Effecaci samengesteld door Constanza Candelero en Second thoughts van Angie Keefer.
Dat ik wil roken fascineert me. Volgend jaar ben ik tien jaar gestopt. Al acht jaar en vier maanden sport ik in ieder geval wekelijks. Ik wandel veel. Ik fiets. Omdat bekend is dat de behoefte om te roken plotseling op kan doemen (heeft iets te maken met stoffen en hersens) heb ik me voorgenomen om zulke momenten bewust mee te maken. Een opwellend verlangen waarvan je weet dat het niet gerelateerd is aan een daadwerkelijke gebeurtenis is geen bedreiging en dus geen verlangen meer. Slechts een impuls die opdoemt in de complexe structuur van je lichaam. Mind over matter.
Er zijn lijsten en categorieën die ik niet durf prijs te geven.
De lijst met doden die ik maken zal. Dat is duidelijk.
De lijst met halfdoden, mensen die uit mijn leven verdwenen zijn, maar doorleven of dood zijn.
(Omdat ze verdwenen zijn weet ik dat niet.)
Met welke categorieën zijn de lijsten verbonden?
Er is ook een lange lijst NIET; niet meer doen, niet vermelden, niet aan denken, niet de herinnering, niet de geschiedenis, geen identiteit.
Ik schrijf: Ik publiceer dit alleen als ik er zin in heb.
Ik schrijft: Of het waar is kan me niets schelen. En Route 36.
