62.

Stephan Keppel 2020 05
Stephan Keppel – Soft Curve /Circular Act. Amsterdam 2019 – 2020. Formaat prints 78 x 114 cm.

Dinsdag 31 maart 2020
Bouwactiviteiten

Op het korte stukje, vijf minuten lopen tussen de twee huizen wordt nu op acht plekken opgeknapt of verbouwd. De grotere verbouwingen op de tweebaanswegen buitenom op de Nassaukade en de DeClerqstraat waar de twee panden van de glashandel staan niet meegerekend.

Het begint op de trap waar me twee mannen in zwarte werkpakken tegemoet komen. Ze zullen de ramen vernieuwen. Dan stijgers naast het huis in de smalle straat dat helemaal gerenoveerd werd en nu waarschijnlijk wordt opgeleverd. Er zijn kartonnen opgehangen aan de ramen. Drie panden naast dat verse huis zijn nu in blauw gaasdoek verpakt. Veel zwaar verkeer. Een hoogwerker. Een vrachtwagen met spullen.

Geraas aan de overkant in de diepte achter de houtenplaten waarmee de opening is toegedekt. Posters op het hout, zwart geel. In dikke lijnen een wat vadsig gezicht. Drie parkeerplaatsen zijn vrij gehouden voor de containers, afgezet met Heras-hekwerk. Er staat een grote auto voor de deur van een funderingsfirma, iets tussen een busje en een persoonswagen in. Op het stuk straat dat op dit moment relatief leeg is, tussen het hekwerk met de betonnen voeten liggen de bruine zaadbollen van de jonge platanen in de straat. Ze hebben nog geen blad. De steigers die rond de seringen gebouwd zijn, vlak om de hoek, staan er nog. Er zijn nog geen bouw- of schilderactiviteiten waargenomen.

De straat over om de hoek wordt steiger gebouwd. Tussen de huizen is een kleine ruimte, ooit een steeg, aan één kant  muur, aan één kant afgewerkt met een dunne dennenhouten schutting. Meestal liggen er oude planten, een kerstboom, een tinnen plantenbak met wortels en aarde, een vuilniszak. Drie mannen zetten de steigers op. Er staat een vrachtwagen op straat met een platte open bak met steigermateriaal, buizen en klemmen. Vijftig meter verderop de hoek om nog een steiger, twee panden breed tot aan het dak. De schilders gaan achter wit gaasdoek verborgen.

De tweebaansweg oversteken. Fietspaden, asfalt. Vrij weinig autoverkeer. Op de hoek tegenover de Horecavakschool, achter de vaalblauwe container met de verfemmers, de motoren en de rode oliedrum is ook een steiger gebouwd. Ze gaat tot aan het dak. Het ding heeft de wind doorstaan. Vier mannen kruipen met verf en kwasten achter het doek omhoog en omlaag. De houten planken klinken hol. Een kalende man van een kwiek bouwbedrijf stapt in een wit busje met een reclameopdruk en rijdt met een breed gebaar de straat uit.

Om de hoek in een kleine zijstraat klinkt het geruis van de buizen die op worden gegooid. Één man staat op straat en gooit met de buizen, een tweede vangt ze op. Heldere klanken als de twee buizen tegen elkaar aan stoten. Geraas als er iets uit de laadbak van de auto op straat genomen wordt. Geschuif met platen.

Twee huizen waar kleine zwarte cijferkastjes hangen. Ze zijn aan de deursponning vastgemaakt. Er komen mannen uit de deur. Er gaan mannen bij het trapgat omhoog en naar binnen. Ze komen uit de kleine witte busjes die op de parkeerplaatsen staan. En Route 63

EN ROUTE is een experiment waarin herhaling centraal staat. Het is een onderzoek naar de flexibiliteit van taal en de flexibiliteit van de waarneming. Hoe komen schrijven en (voort)bewegen samen als je steeds dezelfde routes neemt? index
top of page