Stephan Keppel – Soft Curve /Circular Act. Amsterdam 2019 – 2020. Formaat prints 78 x 114 cm.

Woensdag 15 juli 2020

Eerst de tunnel onder de A10, wit beton, lage kantoorgebouwen aan het water. De tunnel wordt met daglichtlampen beschenen. Niet kijken! Paarse, rode, blauwe en gele facetten die fel in je ogen schijnen. Een gebroken fragment van Tripolis, de gebouwen van Aldo van Eyck die nu in hun kale nakie staan in een geschoren omgeving. Dan meteen aan de overkant, achter de glazen schoen, het kaarsrechte laantje met de grijze muur van met grote regelmaat geplante zilverpopulieren. Droeve ogen op hun stam. Een lolbroek benadrukte het oogwit met verf. Dan het smalle park tussen  de villa’s en de hoge vierkante flats, vlakbij de groenstrook die Amstelpark en Amsterdamse Bos verbindt.

Terug richting de Parnassusweg. De kruising van de Buitenveldertselaan en de Van Nijenrodeweg is een balzaal. Zes rijen plantanen. Het bladerdek overspant de weg volledig. Het groen raakt en vorm een dicht dak over de trambaan, de twee banen autoweg van en naar de stad, de fietspaden en de stoepen. Het blad van de platanen gaat bovendien aan de zijkanten over in het blad van de hoge bomen, populieren, dennen, conniferen van het park en de begroeiing langs de huizen. Milde, flikkerende schaduw, de zon gebroken, en pilaren met het patroon van een legerbroek.

Het voelt als binnen. Het voelt beschut. Je glijdt van de heuvel van de brug over park naar beneden. De milde schaduw vormt een groot contrast met het felle licht in de straten vlak bij de snelweg. De lage flats links en rechts worden zichtbaar. IJzeren wenteltrappen buitenom die een vreemde schaduw werpen. Afwisselend kantoren. Soms zie je werknemers zitten. De bomen in de middenberm verdwijnen. Er wordt aan de tramrails gewerkt.

Dan volgt Station Zuid. De gotische hoogbouw van kunststof met de naar de hemel rijkende patronen. Een gebouw lijkt op een grillige rots, onregelmatige vormen. Dan een blauw gebouw. Een wat lager gebouw, bordeaux rood. Een wat lager gebouw in het groen. De flats aan de overkant waren een week geleden nog kaal. Nu zijn ze donkerbruin en zwart. Twee flats lijken op zandlopers, enigszins gedraaid.

Het platform Station Zuid is bijna klaar en de bouw die langzaam vordert. Stoep en fietspad zijn opgebroken zodat alle fietsers van de overkant de Parnassusweg schuin oversteken om op het tegenoverliggende fietspad te eindigen. De onderdoorgang is afgesloten. Het stuk onder de tunnel is rommelig. Er staan honderden fietsen. Verkeersborden. Hekken. Waarschuwingstekens. Linten. En Route 107.

EN ROUTE is een experiment waarin herhaling centraal staat. Het is een onderzoek naar de flexibiliteit van taal en de flexibiliteit van de waarneming. Hoe komen schrijven en (voort)bewegen samen als je steeds dezelfde routes neemt? index