Stephan Keppel – Soft Curve /Circular Act. Amsterdam 2019 – 2020. Formaat prints 78 x 114 cm.

Vrijdag 28 februari 2020

Opnieuw de stad uit. Met de tram naar het station en dan per trein richting Weesp. Het dorp ligt tegen de stad aan, maakt er eigenlijk al deel van uit al zijn er nog verschillende colleges. Zij voeren geen overleg.

We worden we met de auto opgehaald. Het is maar een klein stukje tussen de velden door. Ik schrik. Hoewel ik het al wist van mijn fietstochten dat er gebouwd werd langs het spoor – Bijlmer uit, de Weespervaart, het terrein waar nu de politiepaarden worden getraind – schrik ik toch. Het terrein is geen weiland meer maar wit, opgespoten zand. Borden met huizen in neostijl. Klaar voor een nieuwe woonwoestijn onder de rook van Amsterdam.

Hoezo onder de rook van? Als dit gebouwd is, naast de snelweg A4, nog niet zo heel lang geleden verbreed, kent de stad Amsterdam, Centrum, Zuid, Bijlmer, Diemen, Weesp geen grens meer. Dan is er is sprake van één aaneengesloten woongebied, uiteen gereten door wat snelwegen, hopelijk door fietspaden en viaducten verbonden. Amsterdam Weesp, Muiden, Almere: een grote stad met enkel huizen, mogelijk een laatste oude polder en een klein randje groen langs het spoor en het water.

Ooit fietste ik ’s avonds naar Weesp. Over een onverlichte weg van Muiderberg naar het station. Je kon de lichten van de snelweg heel goed zien. Heel breed. Heel ver. Er werk gebouwd. Die lichten waren ondanks hun felheid niet sterk genoeg om het pad te verlichten. De lichten van de trein die iedere zeven minuten langs kwam waren dat wel. Het werd pas weer donker toen ik de eerste woonboten bereikte bij de grens van het dorp Weesp. Er kwam me een SUV tegemoet, een Mercedes als ik het me goed herinner.

De lichten en het zwart.
Beam me Up Scotty. Ik heb me altijd afgevraagd hoe de jetlag aan zou voelen als beamen tot de mogelijkheden zou horen. Een jetlag is een verstoring van het slaap-waakritme die optreedt wanneer iemand in korte tijd, bijvoorbeeld per vliegtuig, naar een plaats op aarde gaat waar het volgens de plaatselijke tijd substantieel vroeger of later is dan op de plaats van vertrek, aldus Wikkipedia En Route 42.

EN ROUTE is een experiment waarin herhaling centraal staat. Het is een onderzoek naar de flexibiliteit van taal en de flexibiliteit van de waarneming. Hoe komen schrijven en (voort)bewegen samen als je steeds dezelfde routes neemt? index